Βασιλειάδης Χρήστος Archives

Βασιλειάδης Χρήστος

Vasileiadis Chris

Βιογραφικό

Ο Xρήστος Bασιλειάδης γεννήθηκε το 1983 στη Nυρεμβέργη της Γερμανίας. Είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστήμιου Δυτικής Μακεδονίας, με καθηγητές τον Χάρη Κοντοσφύρη και Θωμά Ζωγράφο του 3ου εργαστηρίου, ενώ ταυτόχρονα ολοκλήρωσε ένα μεγάλο μέρος των εργαστηριακών μαθημάτων του όπως (γυψοτεχνία, χαρακτική, ψηφιδωτό, αγιογραφία, γλυπτική, μαρμαρογλυπτική) στο εργαστήριο ζωγραφικής με καθηγητή τον Πάνο Χαραλάμπους στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Από την εφηβική ηλικία ξεκίνησε η ενασχόληση του με την μουσική και την ζωγραφική, ενώ λίγο αργότερα πιο συστηματικά με την τέχνη του γκράφιτι. Ολοκλήρωσε τις σπουδές πάνω σε προγραμματισμό Η/Υ στην Θεσσαλονίκη, ενώ ταυτόχρονα μάθαινε την τέχνη του tattoo, ολοκληρώνοντας την γνώση του με σεμινάρια δίπλα σε καταξιωμένους καλλιτέχνες της δερματοστιξίας στο Μόναχο της Γερμανίας. Στην συνέχεια της πορείας του συγχρόνως με τις σπουδές του στις καλές τέχνες, κατάφερε να συμμετέχει σε αρκετούς διαγωνισμούς στην τέχνη του τατουάζ σε Ευρώπη και Αμερική. Τα μέσα που τον απασχολούν είναι κυρίως η ζωγραφική και η γλυπτική καθώς και ο σχεδιασμός 3D μέσο Η/Υ. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις την Ελλάδα.

Biography

Chris Vasileiadis was born in 1983 in Nurnberg, Germany. In 2015 started his studied at the School of Fine Arts of Florina, with professors Harry’s Kontosfyris and Thomas Painter of the 3rd workshop, while at the same time he completed a large part of his laboratory courses such as (plastering, engraving, mosaic, hagiography, sculpture, marble sculpture and painting workshop with Panos Charalambous) at the School of Fine Arts of Athens, while his living and working in a tattoo studio in Athens. From his adolescence he started his involvement with music and painting, while little later more systematically with the art of graffiti. He completed his studies in the school of computer programming in Thessaloniki, at the same time he was learning the art of tattooing and completing his knowledge with seminars next to renowned tattoo artists in Munich of Germany. Following his studies in the fine arts, he managed to participate in several competitions in the art of tattooing in Europe and America. His main occupations are painting and sculpture as well as the design of a 3D computer medium. He has participated in group exhibitions in Greece.

Εικαστική ιδέα

Εννοιολογική προσέγγιση του θανάτου και της αποσύνθεσης

Για ένα μέρος της κοινωνίας μας η ζωή τυχαίνει να είναι ένας αγώνας δρόμου και για ένα άλλο μέρος μια συνεχής ευχαρίστηση η λεπτή διαφορά ανάμεσα στα δύο αυτά μέρη δεν είναι τόσο η αγάπη για την ζωή αλλά ο φόβος του θανάτου μιας και είναι έμφυτος σε όλα τα όντα. Γι αυτό σε σύγκριση με όλες τις δοκιμασίες και δυσκολίες που βιώνουμε στην διάρκεια της ζωής μας περισσότερο μας τρομάζει η αγωνία για το τέλος. Εδώ θα μπορούσε να προστεθεί η σκέψη του Α. Σοπενχάουερ «Και μόνο κατά την διάρκεια του θανάτου θα αντιληφθούμε τελικά ότι μια ψευδαίσθηση είχε στριμώξει την ύπαρξη μας στο άτομο μας. Α.,Σοπενχάουερ.(2012). Περί θανάτου, Αθήνα. Εκδότης: Γνώση, Σελ.31».

Με βάση τα παραπάνω η κοινωνία καταφέρνει να αντιμετωπίζει τους φόβους τις σε σχέση με τον θάνατο. π.χ στις κατακόμβες του Παρισιού έχουν καταγραφεί ότι υπάρχουν τα οστά πάνω από έξι εκατομμύρια πτωμάτων και χαρακτηρίζεται ως κάτι το ακραία μακάβριο, παρόλα αυτά η καθημερινή του επισκεψιμότητα δεν παύει να υπάρχει από την κοινωνία μας. Τι είναι αυτό, που ενώ ταυτόχρονα τον απωθεί συγχρόνως τον ωθεί προς το μέρος του; Μήπως ότι πίσω από αυτό υπάρχει η λέξη μουσειακός χώρος ή μήπως πάλι το ότι υπάρχει έμφυτο από μεσαιωνικές εποχές η εξοικείωση του με τον θάνατο;

Σύμφωνα με τον Α. Σοπενχάουερ «η μεγάλη προσκόλληση στη ζωή, ή μάλλον ο φόβος του θανάτου, κατά κανένα τρόπο δεν προκύπτει από τη γνώση, γιατί σ αυτή την περίπτωση θα ήταν αποτέλεσμα της αναγνωρισμένης αξίας της ζωής, αλλά ότι αυτός ο φόβος του θανάτου εδράζεται απευθείας στη βούληση, προκύπτει από την αρχέγονη ουσία της, η οποία στερείται παντελώς γνώσης και άρα περιορίζεται στην τυφλή θέληση για ζωή. Έτσι όπως μας γοητεύει η ζωή με την εντελώς παραπλανητική τάση αισθητηριακών απολαύσεων, νιώθουμε την ανάγκη να κρατηθούμε σε αυτήν από τον εξίσου παραπλανητικό φόβο του θανάτου» Α.,Σοπενχάουερ,(2012),Περί θανάτου, Αθήνα. Εκδότης: Γνώση,Σελ.52)

Artist's Statement

«Conceptual approach to accidental death»

The ideal of a universal medical care, which by providing stable physical health will lead to the deep aging of every member of our society. It is there to provide help on its part as well as to eradicate various diseases. However, in recent years it has been recorded more and more intensely, to take clearer forms of realization and to dominate as an indelible element of social reality. This contradiction of accidental, sudden, and possibly quiet death is confronted with the certainty of medicalization and commercialization by turning their attention to the technologically organized arrangement and domination of death.

The dull noise of everyday fears breathes a new model of death of modern society, in terms of prolonging and even eliminating this accident, but mainly a completely natural fact, surrendering the human body to the technology of medicine, where it becomes more and more decomposed and commercialized. and more, giving medical technologies the opportunity to use the body as an entity that makes it look like an object of use, from interchangeable parts.

The main issue can be posed from a point of view that of organ replacement and transplantation, this has the effect of keeping them “alive” for as long as it takes to reconcile with such interventions, people who were probably opposed to it, thus growing up the percentage in favor of the commercialization of human organs, thus paving the way for “Marketing” in medical technology since the supply and in a sense (abuse of the human body), the preparation and replacement of physical organs to be extremely expensive.