Γάτσιου Ελένη Archives

Γάτσιου Ελένη

Gatsiou Eleni

Βιογραφικό

H Ελένη Γάτσιου γεννήθηκε στη Λάρισα το 1997. Αποφοίτησε από το Γενικό Λύκειο Τυρνάβου το 2015 και εισήχθηκε στο Τμήμα Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστήμιου Δυτικής Μακεδονίας στη Φλώρινα, στο 3ο Εργαστήριο, με καθηγητές τους Χάρη Κοντοσφύρη και Θωμά Ζωγράφο, από το 2015 έως και τον Ιούνιο του 2020. Παρουσίασε την διπλωματική της εργασία με τίτλο: «Φυγή και αποτύπωμα ίχνους» στις 30 Ιουνίου του 2020, στο Παλιό Μουσείο Σύγχρονης Tέχνης-κτίριο Ι. Γούναρη, στη Φλώρινα και έκανε την πρώτη της Aτομική έκθεση, με τον ίδιο τίτλο, τον Ιούλιο του 2020, στο Παλιό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Φλώρινα. Συμμετείχε στο 7ο Φεστιβάλ Αφήγησης και Tεχνών του λόγου, που διοργάνωσε το 3ο Εργαστήρι Ζωγραφικής του Tμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών και το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του ΠΔΜ, σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης, με τίτλο: «Ένα μολύβι προβολές». Επιπλέον, παρακολούθησε το Διεθνές Συνέδριο: «Για μια σχολή Εικαστικών Τεχνών του 21ου Αιώνα – Φλώρινα», από τις 12 έως και τις 14 Μαΐου του 2017. Δημιουργεί εγκαταστάσεις με ζωγραφισμένα νάιλον, ήχο, πίνακες και με την αφηρημένη ζωγραφική.

Έχει συμμετάσχει σε πάνω από τριάντα ομαδικές εκθέσεις σε Μουσεία και γκαλερί. : «Υπό το φως των κεριών» Παλαιοντολογικό Ιστορικό Μουσείο Πτολεμαΐδας 2018, «Καλώς ήρθατε σε αυτό που νομίζετε ότι βλέπω» – Platforms Project 2019 – ΕΝ ΦΛΩ, «Τέχνες και Θέατρο» Ξενία Επιδαύρου Επίδαυρος, 2020 , Εθνική Πινακοθήκη των Σκοπίων,OSTEN Museum 2021 , Πηγάδια –Platforms Project 2021 με την Ομάδα ΕΝ ΦΛΩ και «Ο μίτος της Αριάδνης» Chicago Athenaeum Museum and European Center for Architecture, Art, Design and Urban Studies 2021 , Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο «Μεταβάσεις» 2021 , «1821 Οπτική μιας άλλης επανάστασης» Gr Collectors, 2021, Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, Biennale International D΄ Art Bibart Bari Italy 2021. Η ποιητική του χώρου, Braggart Gallery Μύλος του Παππά Λάρισα, Αποθήκες Μνήμης, Braggart Gallery, Joist Innovation Park, Larissa, Art Thessaloniki International Fair, Braggart Gallery, 2022. Έργα της ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.

Ατομικές Εκθέσεις

“Φυγή και αποτύπωμα ίχνους”, Παλιό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, Κτήριο Ι. Γούναρη, 2020

“Η Διέξοδός της Μύγας”, Joist Innovation Park, Braggart, 2022 Αλληλεπίδραση Χάρης Κοντοσφύρης.

” Όλο βλέμμα-όλο χρώμα “, Braggart Gallery, επιμέλεια Γιάννης Μήτρου 2024

Biography

Eleni Gatsiou was born in Larissa, Greece in 1997. She graduated from Tyrnavos’ High-school. In 2015 she was accepted in the Department of Early Childhood Education, School of Humanities and Social Sciences in University of Western Macedonia. She graduated from the Department of Fine and Applied Arts, under the supervision of Haris Kondosphyris, in 2020. Her Diploma disquisition is about the escapism of colors and the imprint they leave behind. It was hosted at the Former Museum of Contemporary Art in Florina, as her first individual Art exhibition. She participated in the 7^th Festival of Narration/Recitation and Literary Arts, titled; “One Pencil Away from Projections” hosted by the 3^rd art workshop from the Department of Fine and Applied Arts, in collaboration with University of Western Macedonia and the Regional Theater of Kozani. She attended the International Scientific Conference: “FOR A SCHOOL OF VISUAL ARTS IN THE 21ST CENTURY” (Florina, Greece, 12-14 May 2017).

Last exhibition Xenia Epidavros “Arts and Theatre” July 2020- Biennale de Art, Bibart, Bari Italy 2021. She has participate in more than 20 exhibitions in Museums and Galleries. War Museum in Athens, The Folk life & Ethnological Museum of Macedonia and Thrace in Thessaloniki, Chicago Athenaeum Museum for Architecture and Design and European Center for Architecture, Art, Design and Urban Studies in Athens , Historical Museum of Ptolemaida. Osten Biennial of Drawing – National Gallery of N. Macedonia. The poetics of space, Braggart Gallery, Papas Mill, 2022, Memory Warehouses, Braggart Gallery, joist Innovation Park, 2022. Art Thessaloniki International Fair, Braggart Gallery, 2022.

Solo Show

Fleeings Colors, Former Museum of Contemporary Art in Florina, 2020

The Escape of Fly, Joist Innovation Park, Braggart, 2022, Interaction Harris Kondoshpyris

All look-all color, Brggart Gallery curated by Yiannis Mitrou,2024

Εικαστική ιδέα

Σε κάθε χώρο κατοικούν και φιλοξενούνται χρώματα δημιουργώντας σχέσεις αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. Μεταξύ των χώρων και των υποχώρων, των χώρων και των χρωμάτων, των χρωμάτων και των χρωμάτων. Με το πέρασμα του χρόνου τα χρώματα αλλάζουν αυξάνονται ή μειώνονται.

Η έννοια της φυγής ορίζεται ως μια ενέργεια που πραγματοποιείται μεσο μιας διαδικασίας με σκοπό την αυτόβουλη κίνηση του χρώματος στο χώρο. Τα αποτυπώματα ίχνους είναι στοιχεία και σημάδια που αφήνουν έμβια και άβια όντα στο χώρο προκειμένου να δηλώσουν την παρουσία ή την απουσία τους.

Τα χρώματα δίνουν την αίσθηση ότι φεύγουν και κινούνται μέσα στους χώρους. Δημιουργούν διαδρομές αφήνοντας αποτυπώματα ίχνους στο πέρασμα τους. Οι διαδρομές τους δεν αποτελούνται από αρχή και τέλος αλλά και από ενδιάμεσες στάσεις στο χώρο, δεν ξεκινούν από κάπου για να καταλήξουν σε ένα προορισμό. Τα ταξίδι τους στο χώρο δεν πραγματοποιείται μόνο με μια διαδρομή αλλά μεσο μιας σειράς διαδρομών. Τα αποτυπώματα ίχνους δεν είναι όμοια μεταξύ τους κάθε ίχνος έχει διαφορετική μορφή και τις δικές του ιδιότητες. Η μορφή του διαφέρει ακόμη και από την αρχική μορφή του χρώματος από το οποίο γεννήθηκε. Ένα ίχνος μπορεί να λειτουργήσει περισσότερο ως ίχνος όταν είναι στοιχείο ενός άλλου ίχνους παρά όταν είναι στοιχείο ενός πράγματος. Εφόσον και τα ίχνη με τη σειρά τους θα ξεκινήσουν το δικό τους ταξίδι στο χώρο και θα δημιουργήσουν τις δικές τους διαδρομές αφήνοντας αποτυπώματα ίχνους .

Τα χρώματα και τα αποτυπώματα ίχνους γίνονται ορατά χάρη της δικής τους δυνατότητας να φανερώνονται, να υπακούν στη δική τους λογική και αναγκαιότητα, γίνονται διάσταση για χάρη του εαυτού τους. Καλούν το θεατή να τα παρατηρήσει.

Ο Βιτγκενστάιν στο βιβλίο του Φιλοσοφικές Έρευνες αναφέρει «Ποιος είναι ο σκοπός σου στη φιλοσοφία; Να δείξω στη μύγα τη διέξοδο από την παγίδα της». (παράγραφος 309 σελ 136 – 1977) Αυτή η έκφραση θα μπορούσε να γίνει μια παρομοίωση πάνω στην έρευνα μου για την φυγή των χρωμάτων. Αν θεωρήσουμε τα χρώματα ως μύγες και ο χώρος και τα αντικείμενα στα οποία βρίσκονται ως παγίδες, τότε θα καταλήξουμε στο εξής συμπέρασμα: Τα χρώματα αισθάνονται παγιδευμένα και έχουν την ανάγκη να απελευθερωθούν, να βγουν στο χώρο να ταξιδέψουν και να αφήσουν παντού τα ίχνη τους.

Μέσω της διαδικασίας της φυγής τα χρώματα προσωποποιούνται, ζωντανεύουν και ενεργούν, φέρονται δυνητικά δηλαδή δύναμη να συμβεί, σαν υπαρκτά όντα που νιώθουν, παθαίνουν και παίρνουν αποφάσεις. Κινούνται ενστικτωδώς αποκτούν υπόσταση. Το χρώμα ενεργεί μεσο της δικής του εσωτερικής δύναμης και όχι μεσο της ανθρώπινης. Διότι όπως αναφέρει και ο Matisse , «Το χρώμα είναι αυθύπαρκτο, διαθέτει τη δική του ομορφιά και μπόρεσα να το αποδεχθώ εξαιτίας της συγκινησιακής του δύναμης» (Henri Matisse Γραπτά και Ρήσεις για την τέχνη, κείμ. Η πορεία του χρώματος σελ. 203).

Κάθε χρώμα έχει εγκλωβισμένη μέσα του ενέργεια, η όποια απεγκλωβίζετε και απελευθερώνετε από τη στιγμή που ξεκινά η φυγή του στο χώρο. Η μορφή της ενέργειας είναι δυναμική και στη συνέχεια μετατρέπεται σε κινητική διότι το χρώμα ξεκινά από μια κατάσταση αδράνειας και στη συνέχεια μετατρέπεται σε μια κατάσταση κίνησης. Αποφασίζει να αξιοποιήσει τη συσσωρευμένη ενέργεια που έχει στον πυρήνα του. Κατά τη διάρκεια της κίνησης του στο χώρο το χρώμα αποκτά οπτικοακουστικές ιδιότητες. Παράγει μορφές και ήχους. Κάθε μορφή είναι διαφορετική σχηματικά και κάθε ήχος έχει διαφορετική συχνότητα. Ο τρόπος κίνησης της κάθε μορφής υπακούει στον ρυθμό του ήχου που παράγει, αλλά και το αντίστροφο. Ο ρυθμός κάθε ήχου υπακούει στο είδος της μορφής του χρώματος που συνοδεύει. Είναι μια αλληλένδετη αλληλουχία. Ήχος , μορφή και χρώμα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Ο συνδυασμός ήχου και χρώματος αποκτά υπόσταση στην κίνηση τους.

Η Διέξοδος της Μύγας

Η γκαλερί σύγχρονης τέχνης Braggart Gallery, υποδέχεται τον Χειμώνα με την παρουσίαση της δεύτερης ατομικής έκθεσης της εικαστικού Ελένης Γάτσιου, με την αλληλεπίδραση του εικαστικού Χάρη Κοντοσφύρη, 19 – 27 Νοεμβρίου 2022, στο Joist Innovation park στη Λάρισα. Τα εγκαίνια θα γίνουν Σάββατο 19 Νοεμβρίου στης 18:00. Μια εικαστική οπτικοακουστική εγκατάσταση που διαπραγματεύεται τη φυγή του χρώματος στο χώρο.

Ταξιδεύει από χώρο σε χώρο και από τόπο σε τόπο. Μια κίνηση χωρίς επιστροφή. Παράγει πολλούς ήχους και μορφές. Διαδρομές και ίχνη ανεξίτηλα. Η φυγή του θυμίζει αυτόβουλο κρυφτοκυνηγητό και κάθε φόρα φαντάζει να είναι μοναδικό, διαφορετικό. Αλλάζοντας χώρο μετατρέπετε, μεταμορφώνετε, αλλάζει ιδιότητες. Αποφασίζει να παίξει το είναι και το φαίνεσθε. Είναι χρώμα, χρώμα αυθύπαρκτο, μα αποζητά από τους ανθρώπους να το αφουγκραστούν. Να δουν αυτά που φανερώνει. Τα ίχνη, τις διαδρομές και τους ήχους. Είναι αυθύπαρκτο. Αλληλεπιδρά με τους χώρους τα όντα το φως τη φύση. Μας καλεί να ακολουθήσουμε τις διαδρομές και τα ίχνη που χάραξε με σκοπό όχι για να επιστρέψει αλλά για να δηλώσει την παρουσία του.

Ο Λούντβιχ Βιτγκενστάϊν στο βιβλίο του Φιλοσοφικές Έρευνες αναφέρει «Ποιος είναι ο σκοπός σου στη φιλοσοφία; Να δείξω στη μύγα τη διέξοδο από την παγίδα της» (παράγραφος 309 σελ 136-1977) Αυτή η έκφραση θα μπορούσε να γίνει μια παρομοίωση πάνω στην ερευνά που πραγματοποιεί η Ελένη Γάτσιου για την φυγή των χρωμάτων. Αν θεωρήσουμε τα χρώματα ως μύγες και ο χώρος και τα αντικείμενα στα όποια βρίσκονται ως παγίδες, τότε θα καταλήξουμε στο εξής συμπέρασμα. Τα χρώματα αισθάνονται παγιδευμένα και έχουν την ανάγκη να απελευθερωθούν, να βγουν στο χώρο να ταξιδεύσουν και να αφήσουν παντού τα ίχνη τους. Έτσι συμπεριφέρεται και το χρώμα αναζητά τη δική του διέξοδο να δράσει αναδυόμενο. Η φυγή του στο χώρο μοιάζει με περιπλανήσει αλλά δεν είναι. Είναι ταξίδι, κίνηση, ροή.

Η μύγα ως χρώμα αναδυόμενη διαφεύγει από την παγίδα της ακολουθώντας τους ήχους και τις διαδρομές των χρωμάτων. Ζωντανεύει και αναγεννάτε μέσα από το χρώμα, ιχνεύοντας μαζί του. Ο θεατής κινούμενος στο χώρο αισθάνεται ότι κάτι τον ακολουθεί, αφουγκράζεται ήχους και μορφές και νιώθει να βυθίζετε μέσα στις διαδρομές και τα ίχνη χρώματος.

Αλληλεπίδραση: Χάρης Κοντοσφύρης

Διοργάνωση: Braggart Contemporary Art Gallery

Εγκαίνια: Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2022, στις 18:00

Διάρκεια: 19 – 27 Νοεμβρίου 2022

Ωράριο: Καθημερινά 11:00 – 21:00 Σάββατο και Κυριακή 15:00 – 21:00

Τόπος: Joist Innovation park Βαλτετσίου και Τριπόλεως, Λάρισα

Ήχος: Γεωργία Μανταλιά

Σχεδιασμός/Υλοποίηση Μεταλλικής κατασκευής /Μύγας: Βασίλης Σέντζας

Γραφιστική Επιμέλεια : Γιάννης Πέτρου/korax

«Όλο βλέμμα–όλο Χρώμα»

Η γκαλερί σύγχρονης τέχνης Braggart Contemporary Gallery παρουσιάζει την τρίτη ατομική έκθεση-εγκατάσταση με τίτλο «Όλο βλέμμα–Όλο χρώμα» της εικαστικού Ελένης Γάτσιου σε επιμέλεια Γιάννη Μήτρου από τις 26 Ιουνίου έως 17 Ιουλίου 2024, στο art box Παπακυριαζή 55 & Σκαρλάτου Σούτσου στη Λάρισα. Τα εγκαίνια θα γίνουν Τετάρτη 26 Ιουνίου στης 20:30.

Εκκινώντας από το «μάτι και το πνεύμα» του M.Merleau-Ponty ως μια φαινομενολογία της οπτικής και αισθητικής αντίληψης και με focus στο χρώμα ως έννοια μετατοπιζόμαστε στο «βλέμμα» και το ασυνείδητο. Η μετατόπιση αυτή προκύπτει μέσα από την λογική των νέων έργων και του τρόπου που η Ελένη Γάτσιου «σαρκώνει» με εμμένεια την χρωματική της χειρονομία. Το χρώμα σε ένα πίνακα μετασχηματίζεται σε έννοια που περικλείει τόσο το ορατό όσο και το αόρατο Είναι του. Δηλαδή περικλείει όλο εκείνο που η αισθητηριακή πραγματικότητα αποκαλύπτει μέσω του ματιού καθώς και όλη την φαντασιακή (προερχόμενη από την φαντασία) και νοητική διεργασία που το υποκείμενο-της-αντίληψης παράγει. Με αυτό τον τρόπο το μη-ορατό αποκαλύπτεται και σημασιοδοτείται από την αισθητική εμπειρία. Όμως υπάρχει και η περιοχή που παύει το νοητικό σχήμα να λειτουργεί ενώ ενεργοποιείται ένα άλλο φαντασιακό που αφορά στην «εικόνα του σώματος» του υποκειμένου, αυτό του ασυνειδήτου. Είναι η στιγμή που το έργο βιώνεται από τον θεατή ως μια ολική παρουσία του χρώματος και της δυναμικής ροής του πέρα από τις εικαστικοποιημένες κλασσικές εννοιολογήσεις. Η δημιουργός εδώ επιτελεί με σώμα το χρώμα και «βλέπεται» μέσα από αυτό. Έτσι εκγυμνώνεται στο δικό μας «βλέμμα». Τόσο οι πίνακες όσο και η εγκατάσταση των «χρωματικών χείμαρρων» λοξεύει την οπτική αντίληψη και την μεταστρέφει σε μια ψυχική αποκάλυψη. Η καλλιτέχνης παράγει μια δική της όραση, μια μεθοδολογία προκειμένου να δούμε την γραμμή ανάμεσα στην συμβατική βλεμματική επαφή μας και την άλλη που ανήκει στον ψυχικό πυρήνα. Οι χρωματικοί της συνδυασμοί ερμηνεύουν την μετα-εξπρεσιονιστική της φόρμα χωρίς την δέσμευση του ακαδημαϊκού κανόνα. Ώστε το «βλέμμα» πλέον είναι χρώμα και το χρώμα είναι «βλέμμα».

Artist's Statement

In every space live and are hosted colors creating interactions between them. Between the spaces and the subspaces, the colors and the colors themselves. Over time the colors change increase or decrease.

The concept of escape is defined as an action performed through a process aimed at the spontaneous movement of colors in space. Imprint traces are elements and sings that allow living and inanimate beings in the space in order to declare their presence or absence.

The colors give the feeling that they are leaving and moving in the spaces. Create paths leaving imprint traces in their passage. Their routes do not consist of a beginning and an end but also of intermediate stops in pace, they don’t start somewhere to reach a destination. Their journey in space isn’t only through the route but through a series of routes. The imprint traces are not identical. Each trace have a different shape and its own properties. Its form differs even from the original form of the color from which it was born. A trace can work more an a trace, when it is part of a mother trace than where it is a part of one thing.

Since the tracks in turn will begin their own journey in space and will create their own paths leaving imprint trace.

Colors and in print traces become visible thanks to their own ability to manifest, to obey their own logic and necessity; they become dimension for their own sake. They invite the viewer to observe them.

Wittgenstein in his book Philosophical Research stater: “What is your purpose in literature ? To show the fly the way out of its trap.(paragraph 309 page 136 to 1977. This expression could become an analogy to my research on the escape of colors. If we consider the colors as flies and the space and the objects in which they are found as traps then we will come to the following conclusion: the colors feel trapped and have the need to be released to go out in the space to travel and leave their traces everywhere.

Through the process of the source the colors are personified they come to life and they act, the are potentially brought to power, that is, power to happen like existing beings who feel, get and make decisions. More instinctively. The color becomes active through its own inner strength and not through human strength. Because an Matisse says “color is self – existent has its own beauty and I was able to accept it because of his emotional power “ ( Henri Matisse writings and sayings about art text. The course of color page 203).

Every color Have energy trapped inside, which is released and released from the moment escape to space and beging.

The form of energy is dynamic and then turns into kinetic because colors starts from a state of inertia colors starts from a state of inertia and then turns into astate of motion.

Decides to utilize the accumulated energy in ham in its core. During its movement in space color enquires audiovisual properties. Produces forms and sounds. Each form is different schematically and each sound has a different frequency. The way of movement of each form obeys the rhythm of the sound it produces but vice versa. The rhythm of each sound obeys the kind of form of color that accompanies. Is an interconnected sequence. Sound, form and color interact with each other. The combination of sound and color acquires sub stance in their movement.

The escape of fly

The Contemporary Art Gallery Braggart Gallery welcomes winter with the presentation of the second solo exhibition of the artist Eleni Gatsiou, with the interaction of the artist Haris Kontosphyris, November 19 – 27, 2022, at the Joist Innovation park in Larissa. The opening will take place on Saturday, November 19 at 18: 00. An artistic audiovisual installation that negotiates the flight of color in space.

It travels from space to space and from place to place. A move of no return. It produces many sounds and forms. Tracks and traces indelible. His escape reminds him of a self-imposed hide-and-seek and every time he seems to be unique, different. By changing space you transform, you transform, it changes properties. He decides to play the Being and you seem it. It is color, self-existent color, but it wants people to listen to it. See what it shows. Tracks, tracks and sounds. It’s self-existent. Interacts with spaces beings light nature. He invites us to follow the paths and traces he has made with the aim not to return but to declare his presence.

Ludwig Wittgenstein in his book Philosophical Investigations states “What is your purpose in philosophy? to show the fly the way out of its trap” (paragraph 309 PP 136-1977) this expression could become a simile on the research carried out by Eleni Gatsiou on the flight of colors. If we consider colors as flies and space and objects in which they are found as traps, then we will come to the following conclusion. The colors feel trapped and have the need to free themselves, to go out into space to travel and leave their traces everywhere. This is how it behaves, and color seeks its own way out to act emerging. His escapade in space looks like wander but it’s not. It’s travel, movement, flow.

The fly as a color emerging escapes from its trap by following the sounds and paths of colors. It comes to life and you regenerate through color, tracing with it. The viewer, moving in space, feels that something is following him, listens to sounds and forms and feels immersed in the paths and traces of color.

Interaction: Haris Kontosphyris

Organized By: Braggart Contemporary Art Gallery

Opening: Saturday, November 19, 2022, at 18:00

Duration: 19-27 November 2021

Hours: Daily 11:00 – 21:00 Saturday and Sunday 15: 00 – 21: 00

Location: Joist Innovation Park Valtetsiou and Tripoleos, Larissa

Sound: Georgia Mandalia

Design / implementation of metal construction / fly: Vassilis Sentzas

Graphic design: Yannis Petrou/korax

All look-All color

Braggart Contemporary Gallery presents the third solo exhibition entitled “All Gaze – All Colour” by the artist Eleni Gatsiou, curated by Yannis Mitrou, from 26 June to 17 July 2024, at the art box Papakiriazi 55 & Skarlatou Soutsou in Larissa. The opening will take place on Wednesday 26 June at 20:30.

Starting from M.Merleau-Ponty’s “eye and spirit” as a phenomenology of visual and aesthetic perception and focusing on colour as a concept, we shift to the “gaze” and the unconscious. This shift arises through the logic of the new works and the way in which Eleni Gatsiou emphatically “scans” her chromatic gesture. Colour in a painting is transformed into a concept that encompasses both its visible and the unseen Being. That is, it encompasses all that sensory reality reveals through the eye as well as all the imaginative (derived from imagination) and cognitive process that the subject-of-perception produces. In this way the non-visible is revealed and signified by sensory experience. But there is also the area where the mental schema ceases to function while another imaginative one is activated that relates to the subject’s “body image”, that of the unconscious. It is the moment when the work is experienced by the viewer as a total presence of colour and its dynamic flow beyond the visualized classical conceptualizations. That is, it encompasses all that sensory reality reveals through the eye as well as all the imaginative (coming from imagination) and mental process that the subject-of-perception produces. In this way the non-visible is revealed and signified by sensory experience. But there is also the area where the mental schema ceases to function while another imaginative one is activated that relates to the subject’s “body image”, that of the unconscious. It is the moment when the work is experienced by the viewer as a total presence of colour and its dynamic flow beyond the visualized classical conceptualizations. The creator here performs color with a body and is “seen” through it. In this way she is stripped bare to our “gaze”. Both the paintings and the installation of the “color torrents” skew visual perception and turn it into a psychic revelation. The artist produces a vision of her own, a methodology in order to see the line between our conventional eye contact and the other that belongs to the psychic core. Her colour combinations interpret her post-expressionist form without the commitment of the academic canon. So “look” is now colour and colour is “look”.